دانلود آهنگ علیرضا فرشادفر پسر تنها

تا الان خوشیو یه بارم ندیدم به چشم
انگار کسی نی ازم بپرسه چه مرگته
غم و دردام افتادن رو دور تکرار
ده بالا سری نوکرتم تو صبر بده
لب پرتگاه بودم نگرفت دستمو کسی
یه چی میگم، تا ته حرفمو بگیر
این ادمای دورت تو خوشیا باهاتن
میشکنن یه روزی اون قلبتو رفیق
یه جوون که تنهایی دورشو گرفت
اگه حالش بده باید اون خوب نشون بده
تنها کسی که خواست لبخند بزنم
عکاس بود که اونم پولشو گرفت
من اون پسریم که پول بابایی ندیده
واسه ترقی پله هارو چارتایی پریده
فقط یه چی دارم که کم پیدا میشه
یه قلب پاک کل داراییم همینه
این همه مشکل واسه خودم جالبه بی شک
هرروز میرسم به مو و پاره نمیشم
همش تنها توی اتاق تاریک
دیگه میخندم لپامم چاله نمیدن
تو سن کم شدم یه جوون پیر
واسه ادامه دادن شده یکمی دیر
انقد کار میکنم که اقای خودم باشم
واسه دوهزار پس فردایی نمونم گیر
به خودم گفتم برو جلو من باهاتم خیله سخته الکی باشن خنده هاتم
ایمان داشته باش به خودت پسر تنها
میدونم تنهایی جنگیدن سخته واست
سفره ی دلمو پیش کسی پهن نکردم
از رفیق جونیم که بهتره نگم من
ماجونمونو میدادیم واسه همدیگه
پرش کردن اونو زمینم زدن بد
داشتم میرسیدم من به سن بیستو
گفتن برو خدمت گفتم خیالی نیستو
رفتم پست کردم اسفند نود و نه
خیلی سخت بود ترک کنی همرو تو
روزای اولش یکم سخته واست
دلت تنگ میشه فقط واسه خونوادت
به فکر اینی کی بری مرخصی
ای خدا چرا پر نمیشه این اقامت
چه شبایی که کمامیزنی روی برجک
واسه بیداری میزنی به خودت چک
خمیازه میکشی همش
توی سرما
به فکر اونی تا خود صبحم
بزن سلامتی سربازای مرز یه پیک
تو جنگیدن دارن شگرد
افتخاره واسمون شهید شدن
تمومه خدمتم برج نه هزارو چهارصدو یک
من یه جوونم یه جوون بیست ساله
که روبروی سختیای زندگیش ایستاده
درس میگیره و میشه پخته تر
از امتحان زندگی به خودش بیست داده
انگاری افتادم وسط کویر بی اب
که واسه زنده موندن وسیله میخواد
یه همدم که میخوام تنها نباشم
میخوام با دنیا بجنگم برو جلیقه بیار
ترجیح دادم تن به خطر بدم
تا بیخودی تایممو هدر بدم
انقدر تلاش میکنم که یه چی بشم اخر
تا علیرضارو افتخار شهرک بگن
هیچکی واست نمیمونه قبول کن مرد دیدی اشناتم از پشت بت زد
اونی که میگفتی من قبولش دارم
بهت چفت شدو یه چی ازت کند